Uprawy rzepaku ozimego są zagrożone.
Najbardziej zagrożone uprawy rzepaku ozimego to te,
gdzie wysiane odmiany nie zostały zabezpieczone zaprawą neonikotynoidową.
Co zagraża rzepakowi?
1. Choroby – na stałym poziomie utrzymuje się ryzyko wystąpienia suchej zgnilizny kapustnych oraz szarej pleśni. W czasie monitoringu pól należy również uważać na oznaki mączniaka rzekomego.
2. Szkodniki – młode rośliny rzepaku narażone na żerowanie szkodników, których populacje mogą się prężnie rozwijać. Wśród owadów, jakich należy wypatrywać na plantacjach, znajduje się: śmietka kapuściana, pchełki, mszyce, mączlik czy tantniś krzyżowiaczek.
Ryzyko zaatakowania przez owady jest tym wyższe, im więcej czynników sprzyjającym chorobom nałożyło się na daną uprawę:
- przedplon (np. rzepak po rzepaku),
- niezmineralizowane resztki roślinne,
- brak zaprawy neonikotynoidowej,
- sąsiedztwo innych upraw kapustowatych, które mogą być żywicielami i miejscem bytowania szkodników niebezpiecznych dla młodych roślin.
3. Chwasty – zagrażające szczególnie tam, gdzie z powodu niedoborów wody nie przeprowadzono przedwschodowego zabiegu odchwaszczającego.
Jak zminimalizować zagrożenie?
Zalecamy regularny monitoring upraw w celu kontrolowania potencjalnych zagrożeń.
Po zauważeniu pierwszych symptomów chorób bądź żerowania szkodników, należy sprawdzić, czy przekroczyły próg ekonomicznej opłacalności uprawy i wtedy zdecydować o zabiegu ochronnym.
Czy jest konieczne działanie ochronne?
Skontaktuj się z nami: wszelkie pytania dotyczące ochrony rzepaków prosimy kierować do naszych sprzedawców:
- 62 721 53 00 Zduny
- 62 722 78 83 Krotoszyn